If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

თუ ვებფილტრს იყენებთ, დარწმუნდით, რომ *.kastatic.org და *.kasandbox.org დომენები არ არის დაბლოკილი.

ძირითადი მასალა

უჯრედშორისი კომუნიკაცია ერთუჯრედიან ორგანზმებს შორის

როგორ იყენებენ ერთუჯრედიანი ორგანიზმები სიგნალებს ერთმანეთთან საკომუნიკაციოდ. საფუარა სოკოების გამრავლების სახეები, ბაქტერიული კვორუმის შეგრძნება და ბიოფილმები.

შესავალი

მრავალუჯრედიან ორგანიზმში (მაგალითად, თქვენსაში) უჯრედებს შორის კომუნიკაცია მათი აქტივობის კოორდინირებას უზრუნველყოფს, რათა ქსოვილებმა, ორგანოებმა და ორგანოთა სისტემებმა სწორად იფუნქციონიროს. მაშინ რა გამოდის, ერთუჯრედიან ორგანიზმებს, მაგალითად საფუარა სოკოებსა და ბაქტერიებს, არ გააჩნიათ უჯრედთაშორისი სასიგნალო გზები?
არა, ამ ორგანიზმებსაც სჭირდებათ ერთმანეთთან „საუბარი". მართალია, ისინი ერთისა და იმავე ორგანიზმის ნაწილები არ არიან, მაგრამ ერთსა და იმავე პოპულაციას ხომ მიეკუთვნებიან და - ადამიანების საზოგადოების მსგავსად - ესაჭიროებათ ერთმანეთთან კონტაქტი პირად ან საზოგადო მნიშვნელობის საკითხებზე. ბაქტერიები, მაგალითად, ქიმიურ სიგნალებს იყენებენ პოპულაციის სიმჭიდროვის (იმ არეში ბაქტერიების რაოდენობის) დასადგენად და ამის მიხედვით ცვლიან ქცევას, საფუარა სოკოები კი ქიმიურ სიგნალებს დაწყვილებისა და გამრავლების მიზნით გამოათავისუფლებენ.
ამ სტატიაში უფრო დეტალურად განვიხილავთ, როგორ „საუბრობენ" ერთუჯრედიანი ორგანიზმები ერთმანეთთან ქიმიური სიგნალების გამოყენებით.

კვორუმის შეგრძნება ბაქტერიებში

მრავალი წლის მანძილზე ითვლებოდა, რომ ბაქტერიები მარტოსული არსებები იყვნენ და გადაწყვეტილებებს ინდივიდუალურად იღებდნენ და არა - საზოგადოების დონეზე. ბოლო წლებში გაირკვა, რომ მრავალი ბაქტერია უჯრედათაშორისი კომუნიკაციის ერთ-ერთ სახეს, კვორუმის შეგრძნებას, იყენებს.
კვორუმის შეგრძნება გულისხმობს ბაქტერიის მიერ პოპულაციის სიმჭიდროვის (არეში ბაქტერიების საერთო რაოდენობის) აღქმას ქიმიური სიგნალების მეშვეობით. სიგნალების ზღვარს მიღწევისას პოპულაციის ყველა ბაქტერია ერთდროულად ცვლის ქცევას ან გენთა ექსპრესიას.

კვორუმის შეგრძნება სიმბიოზში

კვორუმის შეგრძნება პირველად ბაქტერია Aliivibrio fischeri-ში აღმოაჩინეს, რომელსაც სიმბიოზური (ორმხრივ სასარგებლო) ურთიერთობა აქვს ჰავაიურ კალმართან (ინგლ. bobtail squid)1. A. fischeri კოლონიებს წარმოქმნის კალმარის „მანათობელ ორგანოში". კალმარი ბაქტერიებს საკვები ნივთიერებებით ამარაგებს, ბაქტერიები კი ნათებას გამოსცემენ (ბიოლუმისცენცია). ნათების წყალობით კალმარს ჩრდილი არ აქვს და მის ქვეშ მცურავი მტაცებლებისგან დაცულია.
სახეცვლილი სურათის წყაროა „Euprymna scolopes," ავტორები კრის ფრაზეე და მარგარეტ მაკფოლ-ნგაი (CC BY 4,0)2.
კალმარის მანათობელ ორგანოში მცხოვრები A. fischeri ბაქტერიები ანათებენ, თავისუფლად ოკეანეში მცხოვრებნი კი - არა. მეცნიერები ათწლეულების მანძილზე მუშაობდნენ, სანამ აღმოაჩენდნენ, რომ ბიოლუმინესცენციის გამოსაცემად ბაქტერიები კვორუმის შეგრძნებას იყენებენ. მარტოსული ბაქტერიის მიერ გაშლილ ოკეანეში ნათების გამომცემი ქიმიური რეაქციების წარმართვა ენერგიის ტყუილად ხარჯვა იქნებოდა, რადგან ეს მასპინძელ კალმარს სარგებლობას ვერ მოუტანს. მაგრამ როცა მრავალი ბაქტერია მჭიდროდაა განლაგებული მანათობელ ორგანოში, მათი ერთობლივი ნათება უკვე სასარგებლოა: ამ შემთხვევაში ბაქტერიები სიმბიოზურ ვალს იხდიან და მასპინძელ კალმარს (რომელიც მათ საკვებს აწვდის) მტაცებლებისგან იცავენ.

კვორუმის შეგრძნების მექანიზმები

კვორუმის შეგრძნება ავტოინდუსერების წარმოქმნასა და აღქმას ეფუძნება. ამ სასიგნალო მოლეკულებს მუდმივად გამოყოფენ ბაქტერიები და მეზობლებს თავიანთ იქ ყოფნას ატყობინებენ (როგორც წესი, იმავე სახეობის მეზობლებს). ავტოინდუსერების წყალობით ბაქტერიები გრძნობენ პოპულაციის სიმჭიდროვეს და მისი რაღაც ზღვარს მიღწევისას ქცევას ერთდროულად, სინქრონიზებულად ცვლიან.
ზოგი ბაქტერიის სეკრეტირებული ავტოინდუსერები პატარა, ჰიდროფობული მოლეკულებია, მაგალითად, აცილ-ჰომოსერინ ლაქტონი (აჰლ). აჰლ სწორედ ის ავტოინდუსერია, რომელსაც კალმარის მანათობელ ორგანოში მცხოვრები A. fischeri ბაქტერიები წარმოქმნის. ზოგი სახის ბაქტერიაში კი ავტოინდუსერები პეპტიდები (მოკლე ცილები) ან სხვა პატარა მოლეკულებია3.
რადგანაც აჰლ პატარა და ჰიდროფობურია, იგი ადვილად გაივლის ბაქტერიული უჯრედების მემბრანებს.
  • როცა განსაზღვრულ არეში ბაქტერიები ცოტაა, გამოყოფილი აჰლ გარემოში დიფუნდირებს და უჯრედების შიგნით მისი კონცენტრაცია დაბალ დონეს ინარჩუნებს.
  • მეტი ბაქტერიის თანაარსებობა მეტი აჰლ-ის სეკრეციას იწვევს, რადგან ყველა უჯრედი გამოყოფს მას.
  • თუ აჰლ-ის დონე საკმარისად გაიზარდა, რაც ბაქტერიების კრიტიკულ სიმჭიდროვეზე მიუთითებს, ეს ავტოინდუსერ უჯრედებში რეცეპტორ ცილას დაუკავშირდება და გაააქტიურებს.
  • აქტიური რეცეპტორი ტრანსკრიფციის ფაქტორია, ანუ ბაქტერიის დნმ-ის განსაზღვრულ უბნებს უკავშირდება და მახლობლად მდებარე გენების ექსპრესიას ცვლის.
A. fischeri-ში ტრანსკრიფციის ფაქტორი რთავს გენებს, რომლებიც ბიოლუმინესცენციისთვის საჭირო ფერმენტებსა და სუბსტრატებს აკოდირებს. ის რთავს, ასევე, აჰლ-ის წარმომქმნელი ფერმენტის გენს (რაც აძლიერებს პასუხს დადებითი უკუკავშირის მარყუჟის მეშვეობით)4.
კვორუმის შეგრძნების დიაგრამა
პირველი პანელი: ბაქტერიების დაბალი სიმჭიდროვე. როცა ბაქტერიული უჯრედების სიმჭიდროვე დაბალია, ავტოინდუსერები გარემოში დიფუნდირებს და იფანტება.
მეორე პანელი: ბაქტერიების მაღალი სიმჭიდროვე. როცა უჯრედთა სიმჭიდროვე მაღალია, უფრო მეტი ავტონდუსერი გამოიყოფა. ისინი განსაზღვრული გენების მარეგულირებელ ტრანსკრიფციის ფაქტორებს უკავშირდება. ავტოინდუსერების წარმოქმნაზე პასუხისმგებელი გენებიც უფრო აქტიურად ექსპრესირდება, რაც დადებითი უკუკავშირის მარყუჟს ქმნის.
სურათის წყაროა: „კომუნიკაცია ერთუჯრედიან ორგანიზმებს შორის: სურათი 2," მფლობელი ოპენსტაქსის კოლეჯი, ბიოლოგია (CC BY 3,0).
ზოგადად, ბაქტერიების ყველა სახეობას თავისი ავტოინდუსერი აქვს, მის შესაბამის, ძლიერ სპეციფიკურ რეცეპტორთან ერთად (მას სხვა სახეობის ბაქტერიის ავტოინდუსერი ვერ გაააქტიურებს). მიუხედავად ამისა, ზოგი ავტოინდუსერი ბაქტერიების რამდენიმე სახეობის მიერ გამოიყოფა და ამოიცნობა. მეცნიერები იკვლევენ, ჩართულია თუ არა ეს მოლეკულები სახეობათშორის კომუნიკაციაში6.

კვორუმის შეგრძნება ბიოფილმებში

კვორუმის შემგრძნები ბაქტერიების ზოგი სახეობა ბიოფილმებს, ანუ ბაქტერიული უჯრედების რაიმე ზედაპირზე მიმაგრებულ პოპულაციებს, ქმნის. ეს უჯრედები ერთმანეთს და სუბსტრატს (ქვეშ მდებარე ზედაპირს) ეწებება. ბიოფილმები შესაძლოა, საკმაოდ რთული იყოს, სტრუქტურებად ორგანიზებული ბაქტერიული უჯრედებით და ზოგი ბიოფილმი ბაქტერიების რამდენიმე სახეობასაც კი შეიცავს.
კათეტერის ზედაპირზე არსებული Staphylococcus aureus-ის ბიოფილმის სურათი.
სახეცვლილი სურათის თავდაპირველი ვერსიაა: „კომუნიკაცია ერთუჯრედიან ორგანიზმებს შორის: სურათი 3," მფლობელი ოპენსტაქსის კოლეჯი, ბიოლოგია (CC BY 3,0). თავდაპირველი სურათის ავტორია ჯენის კარი, CDC.
მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი რამ არ ვიცით ბიოფილმებზე, უფრო და უფრო ცხადი ხდება, რომ მათ უმნიშვნელოვანესი როლი აქვთ ადამიანების ჯანმრთელობასა და დაავადებებში. ასე მაგალითად, კათეტერის ზედაპირზე კოლონიზებული S. aureus ბაქტერიები სწორედ ბიოფილმს ქმნიან. კვორუმის შეგრძნება შესაძლოა, მნიშვნელოვანი იყოს ბიოფილმების წარმოქმნაში, შენარჩუნებასა და დაშლაში.

კომუნიკაცია საფუარა სოკოებში

საფუარა სოკოები, რომლებსაც ყურძნის წვენის დაღვინებისა და პურის ასაფუვებლად ვიყენებთ, ერთუჯრედიანი ეუკარიოტებია. ისინი არც ცხოველებს მიეკუთვნებიან და არც - მცენარეებს. ისინი უბრალოდ სოკოებია (მნიამ!). ქვემოთ მოცემულია პურის საფუარა სოკოების მიკროსკოპული ფოტო.
საფუარა სოკოების უჯრედების მიკროგრაფი.
სურათის წყაროა: „კომუნიკაცია ერთუჯრედიან ორგანიზმებს შორის: სურათი 1," მფლობელი ოპენსტაქსის კოლეჯი, ბიოლოგია (CC BY 3,0.
საფუვრებში ერთ-ერთი ყველაზე უკეთ შესწავლილი სასიგნალო გზაა შეწყვილების ფაქტორის გზა. დაკვირტვით გამრავლებისას საფუარა სოკოებში გვხვდება სქესობრივი გამრავლების მსგავსი პროცესიც, რომლის დროსაც ორი ჰაპლოიდური უჯრედი (ანუ, ადამიანის სპერმატოზოიდი და კვერცხუჯრედის მსგავსად, ქრომოსომების ერთი ნაკრების მქონე უჯრედები) ერწყმის ერთმანეთს და დიპლოიდური (ადამიანის ორგანიზმის უჯრედების მსგავსად, ქრომოსომათა ორი ნაკრების მქონე) უჯრედი წარმოიქმნება. დიპლოიდურ უჯრედებს შემდეგ შეუძლიათ, მეიოზით გაიყონ და ისევ ჰაპლოიდური უჯრედები წარმოქმნან გენეტიკური მასალის ახალი კომბინაციებით.
შეწყვილების მიზნით მეორე ჰაპლოიდური საფუარა სოკოს საპოვნელად დაკვირტვით გამრავლებადი უჯრედები სასიგნალო მოლეკულას, შეჯვარების ფაქტორს, გამოყოფენ. არსებობს მისი ორი ვარიანტი და შესაბამისი ორი რეცეპტორი. ამ სისტემის მეშვეობით საფუვრებს სხვა, არა ახლოს მონათესავე უჯრედებთან შეუძლიათ დაწყვილება. შეჯვარების ფაქტორის შესაბამის რეცეპტორთან დაკავშირება აღძრავს სასიგნალო კასკადს, რის შედეგადაც სოკოს „შმუ" უჯდება, ანუ გამონაზარდი, რითაც მეორე უჯრედს შეუძლია, შეერწყას. ამ სასიგნალო გზის დეტალები იხილეთ ვიდეოში უჯრედთაშორისი კომუნიკაცია საფუვრების გამრავლებისას7,8.
_სურათის წყარო: „საფუარა სოკო, S. cerevisiae-სმ შმუ," ავტორი Masur, საჯარო დომენი._
თუ კარგად დააკვირდებით შეწყვილების ფაქტორის სასიგნალო გზას, აღმოაჩენთ, რომ მასში ისეთი მოლეკულებიც მონაწილეობენ, ადამიანებშიც რომ შეგვხვდა. მაგალითად, შეჯვარების ფაქტორის რეცეპტორი G ცილასთან დაკავშირებული რეცეპტორია და იგი MAP-კინაზას სასიგნალო გზის მეშვეობით მოქმედებს, როგორც ზრდის ფაქტორის სასიგნალო გზა ადამიანებში9.

გსურთ, შეუერთდეთ დისკუსიას?

პოსტები ჯერ არ არის.
გესმით ინგლისური? დააწკაპუნეთ აქ და გაეცანით განხილვას ხანის აკადემიის ინგლისურენოვან გვერდზე.